25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Οι  μέρες  που  είχαμε  φέτος  στη  διάθεση  μας  για  να  ασχοληθούμε  με  την  25η  Μαρτίου  ήταν  λίγες  γιατί  έχουμε  νωρίς  Πάσχα.  

Κατ'αρχή  τα  παιδιά  άκουσαν  με  μεγάλο  ενδιαφέρον  την  ιστορία  της  επανάστασης  του  1821. Είδαν εικόνες  των  αγωνιστών    και  σχολίασαν τα  ρούχα  τους  και  τα  όπλα  που  είχαν.

Παρατήρησαν  τα  παραδοσιακά  ρούχα  μέσα  από  το  παραμύθι  

" Τα  Ελληνάκια". 

Συνέχισαν  το  μοτίβο στη  παραδοσιακή  γυναικεία  φορεσιά.

 Έμαθαν  για  το  κρυφό  σχολειό   παρατηρώντας τον  πίνακα  του  Νικολάου  Γύζη  και  το  ζωγράφισαν  με  το  δικό  τους  μοναδικό  τρόπο.

Μιλήσαμε  για  τον  Ευαγγελισμό  της  Θεοτόκου  για  να  κατανοήσουν  το  διπλό  εορτασμό  της  ημέρας.

και  τέλος  κόλλησαν  φύλλα  δάφνης  γύρω  από  τα  λόγια  του  Θούριου  του  Ρήγα  και  το  πήραν  μετά  τη  γιορτή  μας.

6 ΜΑΡΤΙΟΥ. ΗΜΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΝΔΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΒΙΑΣ

Σήμερα 6  Μαρτίου  είναι  μέρα  κατά  της  ενδοσχολικής  βίας. Η ενδοσχολική  βία  αφορά  όλα  τα  παιδιά  και  γι΄αυτό  θεώρησα ότι  έπρεπε  να  γίνει  μια  σχετική  συζήτηση  για  κάποιες  συμπεριφορές  που  βλέπουμε  να  συμβαίνουν  στο  σχολείο.

Βοηθοί  μας, εικόνες  από  τα  διαδίκτυο, παραμύθια  και  βεβαίως  βιωματικά  παραδείγματα.

Επικεντρωθήκαμε  κυρίως  στη  ψυχολογική  βία  εκτός  από  τη  σωματική  ,  στην  απομόνωση,  στον  εκφοβισμό,  και  πάνω  από  όλα  στη  φιλία  και  στην  ομαδικότητα.

Κατ΄ αρχή  είδαμε  εικόνες  από  το  διαδίκτυο.    Προσπάθησαν  να  εξηγήσουν  τι  έκανε  τα  παιδιά  στις  εικόνες  να  αισθάνονται  άσχημα.

δεν  σε  παίζομε

τον  έσπρωξαν

δεν  σε  έχω  φίλη

φύγε από δω

του πέταξαν τα τετράδια

ότι  λέω  εγώ  θα  γίνεται

               (   αυτές  ήταν  οι  πρώτες  σκέψεις  των  παιδιών  μόλις  είδαν  τις  εικόνες) 

Έγραψα  τις  εκφράσεις  που  μου  είπαν  τα  παιδιά  σε  χρωματιστά  χαρτιά,  για  να  τις  πουν στο  παιδί  που  είχαν  πιο  μπροστά  σχεδιάσει  σε  χαρτί  του  μέτρου.

 Κάθε  λέξη  που  έλεγαν  τσαλάκωνα  τη  καρδιά  που  είχα  κόψει. Στο  παιδί  που  είχαν  σχεδιάσει  ζωγράφισαν  δάκρυα. Τις  άσχημες  λέξεις  τις  έδειξαν, τις  είπαν  δυνατά  και  αποφάσισαν  ότι  κάτι  πρέπει  να  κάνουμε  για  να  φύγουν  τα  δάκρυα  από  το  παιδί  και  να  ξαναγίνει  η  καρδιά  του  όπως  πρώτα. Τσαλακώσαμε  τις  άσχημες  λέξεις  και  τις  πετάξαμε  στα  σκουπίδια.

Και  βρήκαν  λέξεις  που  θα  έκαναν  την  καρδιά του  παιδιού  όπως  πρώτα.

• ΘΑ  ΣΕ  ΕΧΩ  ΦΙΛΗ.
• ΘΑ  ΠΑΙΖΟΥΜΕ  ΜΑΖΙ.
• ΘΕΛΩ  ΝΑ  Σ΄ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ.
• ΘΑ  ΣΟΥ  ΧΑΡΙΣΩ  ΕΝΑ  ΔΩΡΑΚΙ.
•  ΘΕΛΩ  ΝΑ  ΓΕΛΑΣ.

Με  κάθε  καλή  λέξη  που  έλεγαν  άνοιγε η καρδιά  του  παιδιού. Παρατήρησαν  όμως  ότι  δεν  ήταν  όπως  πριν.

Έβγαλαν  το  συμπέρασμα  ότι  και  η  παραμικρή  άσχημη  λέξη  πληγώνει  τη  καρδιά  τους και  υποσχέθηκαν  να  λένε  μόνο  λόγια  γλυκά.

Έκαναν τη  δική  τους  αφίσα.  

 Στο  τέλος  ακούσαμε  από  το  μικρό  αναγνώστη     τα  παραμύθια." ΤΑ  ΜΠΑΛΟΝΙΑ  ΤΗΣ  ΦΙΛΙΑΣ" και "Η ΜΟΝΑ ΣΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ"   http://www.mikrosanagnostis.gr/thema_6.asp